dinsdag 21 mei

De laatste dagen draag ik mijn dichte handschoenen. Dit heeft tot gevolg dat ik niet meer als een echte dame mijn neus snuit in een zakdoekje, maar op de wielrenners manier. Dit heb ik aardig onder de knie. Het afdalen lukt minder dus vandaar dat we eerst om remblokjes moesten. Daarna weer als paarse teletubbie op de fiets. Koud? Als je eerst een beklimming van zes kilometer tegen de 10% mag doen, dan heb je t niet over koud. Dan krijg je visioenen van die saunapakken die je vroeger bij de neckermann kon kopen. Door de aanhoudende miezer was het weer een dag van kort gezichten. Over mooie smalle wegjes naar een ruïne. En daar kreeg Robbie een platte band. In de regen plakken geeft geen best resultaat dus daarom maar een nieuwe gelegd. Omdat hij hem niet hard genoeg kreeg opgepompt werd het een zwieberband, die vooral problemen gaf bij afdalingen. Voorzichtig door een vruchtbare vallei gefietst tot Rocamadour.
En ondertussen dus weer kletsnat geregend. Na het douchen op het gemak het stadje in,, erg bijzonder maar koud en nat.