donderdag 23 mei

Droog vertrokken, nog geholpen door de hoteldirecteur, die zijn excuses aanbood voor het slechte weer. Al snel kwamen we in een wat bijzonder landschap, met witte schelpige grond, lage struikige begroeiing. Zoals je verwacht in mediterrane kustgebieden. Lage bungalows met ronde pannen.
Langzaamaan veranderde het weer naar landbouw, veel graan en aardbeien ed. Toen kwamen alweer de buien, gelukkig geen natte schoenen. Nog geschuild in een hokje bij een andere Nederlandse fietser, tien jaar geleden had hij de westelijke,jacobsroute, gedaan. De route nu was veel zwaarder maar ook veel mooier.
De laatste dertig kilometer waren vrij vlak want langs een kanaal, gelukkig een meer dans stevige bries tegen, anders zou het wel heel makkelijk worden.
In Auvillar zochten we een slaapplek. Eerst naar de overdekte markt. Het bleek dat de wandelaars hier de route kruisten, van alle kanten zag je er.met hun regencapes over hun rugzakken, net kamelen. Het hotel was nog dicht dus naar de chambre dhote waar Ingrid top had bij vermeld.
We waren aan het zoeken en er stopte een auto: waren we op zoek naar de CdH? Ja inderdaad, ga maar verder ik kom zo.
Dus wij verder en idd na een tijd kwam de meneer terug.
Komen jullie uit België, vroeg hij?
Nee Nederland.
Hij liet de kamer zien, met 2 bedden zei hij trots.
Toen ik vroeg aan de gastvrouw of ik haar droog lijn mocht gebruiken, bood ze gelijk haar wasmachine aan. Joepie.voor het eerst in twee weken zouden we vertrekken zonder. Nat wasgoed.
Na het dorpje nog eens bekeken te hebben, een stel pizza van de mobiele pizzaboer onder de arm, terug naar de CdH. Komen daar de 2 Belgische dames aangefietst. Ze waren op zoek naar ons CdH, ze hadden vanmiddag gebeld zeiden ze.
Oepsie, dacht ik, das fout,we zitten vast in hun kamer.
En ja dat bleek de volgende morgen, zij hadden in de caravan mogen slapen.