Maandag, 9 mei 2016

De ochtend begon droog maar grijs, temperatuur was goed met 16 graden. Gaven ze gisteren code oranje voor wateroverlast, nu was het code geel voor wind. We zullen zien. We hadden zin in onze zoute route, eindelijk de zee. We hadden elkaar ook al lekker zitten maken met een vissoep in de eerste beste strandtent.
Makkelijk de stad uit en al snel op een jaagpad langs een kanaaltje.
Door de vele regen van gisteren lag het niet best maar was wel lekker rustig.
Ook toen we weer op de weg kwamen was het goed. Het zou zomaar Zeeland kunnen zijn zo vlak (als je niet te ver keek). En we gingen maar verder. We hoorden de meeuwen krijsen, we roken de zilte klakkers. En de weg hield op en het enige wat we zagen was een lemen pad, waar we in werg zakten tot onze enkels. Dit ging niet. Dju. Nog even zoeken maar er zat niet anders op dan ons verlies te slikken en om te keren terug naar de weg van gisteren. Nu op maandag zou die veel drukker zijn. Na een uur konden we dat ook inderdaad constateren. Jammer, niets aan te doen. Mocht iemand van jullie daar nu eens zomers zijn en die route fietsen laat dan eens horen of het mooi was. Dat de vissoep lekker was hoef je er niet in te wrijven.
De weg werd drukker en werd een 2-baansweg waar je 110 op mocht. De wind flakkerde aan en de vluchtstrook niet breder. Nu zitten er ook op mijn fiets best wel kilo's maar de harde zijwind (6 bft) maakte het niet ontspannend. Volgens de Madame waar we lunchten mochten we wel fietsen daar, maar ja het was wat druk hè.
Zodra we er af konden hebben we dat gedaan. We konden ook bijna gelijk gaan klimmen. We kwamen in een heel desolaat gebied met struiken niet hoger dan 1 meter en rotsen. Een heel bijzonder gebied, jammer dat het begon te regenen. De wereld werd nat en grijs. Langzaam weer terug in de bewoonde wereld, vlakker en wijnranken. In Perpignan naar ons hotel in het centrum ( Vanochtend geboekt) en na het bezichtigen van de stad een lekkere vis maaltijd gegeten.
Morgen 22 graden en zon en de grens over.