Zaterdag,14 mei 2016

Een dag vol applaus en aanmoedigingen.

Na een heerlijke rustige, stille nacht gewekt door de kerkklokken.
Weer op de fiets voor een mooie droge dag.
Zoals gebruikelijk lijkt wel begonnen we weer met klimmen, je zou er aan gewend raken. In het eerste dorpje boodschappen gedaan, zo'n winkeltje achter een kralen gordijn. Niet te vinden maar volg de mensen met brood.
Na 10 kilometer kwamen we bij een kruispunt wat afgezet was door de politie.
Wat bleek. Er was een grote wielerronde op ons traject. Maar geen probleem we konden zo inschuiven, mee de klim in. Ze staken ons voorbij, nog niet eens zo heel veel sneller en allemaal hadden ze een aanmoediging en opgestoken duimen bij het zien van onze volgepakte fietsen en geen motortje. Ik heb verschillende bananen en gelletjes aangeboden gekregen.
Het publiek aan de kant was ook extra enthousiast als ze ons zagen. Moet ook wel een vreemd gezicht geweest zijn. Duizenden wielrenners in hetzelfde shirtje en 2 pakezels ertussen.
Al vermoed ik wel dat de wielrenners me weleens vervloekten bij het dalen.
Misschien riepen ze wel: kijk uit lompe koei, maar ik versta toch geen Spaans. Ook aan het bevooradingspunt waren we gewoon welkom.
Nog een ander probleem: anders plas ik gewoon achter de bosjes als het rustig is, maar ze bleven maar komen.
Na 50 kilometer ging onze route de andere kant uit en gelijk was het rustig en de middenstreep weer voor mij.
Ons tempo ging ook gelijk een paar kilometer per uur naar beneden, want met zoveel aanmoedigingen zet je toch een tandje bij.
We zitten nu in Mora la nova, een plaats van niks, maar zo te horen heeft Barcelona gewonnen dus ik verwacht een mindere nachtrust.